Van binding naar verbinding

Just some scribblings...

--

Zoveel zit vast
Het lijkt of alles dat zich georganiseerd heeft vanuit
control, profit, demand,
in zichzelf keert en vastdraait.

How to get unstuck?

Ontknoop je
Open je toekomst
Vind je bestemming

Van onvrije binding
Aan verleden, organisaties, plaatsen

Naar vrije verbinding
Met je toekomst, bestemming, leven

Samen op weg.
WAAR! Sta jij?

--

"WAAR! | Procesbegeleiding werkt met wijkopstellingen. De eerste resultaten overtreffen onze verwachtingen en we zien dat een werkwijze is ontstaan die, denken wij, erg behulpzaam kan zijn bij het als mens bijdragen aan de transitievraagstukken van deze tijd. Specifiek in het complexe publieke domein van wijken en buurten. In de praktijk van WAAR! gaan we op zoek naar wat die bijdrage van eenieder kan zijn, vanuit een theoretisch kader dat TheoryU, systemisch werk, spiral dynamics en de creatiespiraal verbindt. De grootste kracht zit daarbij in het doen van cases. Ervaren wat het is, en er gelijk wat van opsteken voor de dagelijkse praktijk, hoe WAARdevol is dat. Zien waar je gebonden bent en vinden waar jouw verbinding zich zuiver toont. Vanaf september te boeken!"

Improvisatie en de kunst van het 'niet weten' als oplossing

In zijn boek ‘De improvisatiemaatschappij’ schrijft Hans Boutellier, directeur van het Verwey-Jonker Instituut en bijzonder hoogleraar Veiligheid en burgerschap aan de VU in Amsterdam over de belofte van de georganiseerde vrijheid. Hij concludeert dat de samenleving van nu het beste te begrijpen is als een improvisatiemaatschappij. 

Wat is ‘improvisatie’ een prachtige metafoor voor het werken vanuit het hier-en-nu bewustzijn. Een ontspanning brengend antwoord op toenemende complexiteit moet uiteraard een vereenvoudiging inhouden. Anders brengt het geen ontspanning. Als je de dingen vanuit een andere laag weer overzichtelijke en helder kunt zien, kan er rust ontstaan, terwijl de ontwikkeling van meer complexiteit wel wordt omarmd. In Spiral Dynamics noemen ze dat een bewustzijnssprong naar een volgende vMeme. 

De vergelijking met improvisatie maakt de ervaren gevoelswaarde erbij ook direct duidelijk. Als je de bladmuziek niet meer hebt als houvast, en je het puur op samenspel moet doen in het moment zélf, dan vraagt dat een "leap of faith". Je weet gewoon niet wat er gaat gebeuren en je moet er ook op vertrouwen dat je de harmonie zult aanvoelen in het moment. Die moet je zeker niet gaan bederven met je eigen vooropgezette ideeën. 

De enige bij mij bekende ‘tak van sport’ die bewust dergelijke improvisatie gebruikt, en ook nu al wordt beoefend in de samenleving, is het systemisch werk (Bert Hellinger). Het orkestreert het héle sociale veld rondom een vraagstuk vanuit een welbewust en professioneel getraind ‘niet weten’. Hellinger noemt dat Het Lege Midden. Het vraagt precies de paradox die er in improvisatie ook wordt gevraagd: enerzijds een krachtig bewustzijn op de essentie van de plek die je inneemt (ook 'je vak verstaan') en anderzijds de bereidheid om in het moment van handelen volstrekt ontvankelijk te zijn en alle oordelen, kennis van zaken of eigen interpretaties los te laten. Samenwerken, luisteren, meebewegen en vooral onvoorbereid er in stappen omdat je anders met je eigen oordelen jezelf het heldere zicht ontneemt op wat zich aandient.

Wij zien dit als serieus antwoord op de stroevingen die we waarnemen in de 'systeemwereld'.  In samenwerkingsverband WAAR! zijn we daarom bezig om deze kunde beschikbaar te maken als instrument, om mensen te begeleiden, op te leiden en vastgelopen situaties te helpen ontknopen. 

Daartoe organiseren we met ingang van september 2013 regelmatig 'proeverijen'. 

Welnu, de zomer van 2013 is nét begonnen: je hebt nog niets gemist !!! 

Mens zijn!: Werken met je hart...

Mens zijn!: Werken met je hart...: Eindelijk weer eens een blog bericht op mn site! En nog wel in een co-productie met Inge Knoope. Een blog over werken in wijken en buurten. ...

van groei naar bloei

In den Appelhof

Stel je eens voor, je bent een zaadje.

Je bent, verborgen als vrucht, gekoesterd in een schoot van voeding, ergens neergevallen.

En de schoot is verschrompeld, opgegeten, weg.

Je ligt daar.

Kaal.

In het pikke donker.

Je hebt het koud.

Je wilt iets anders.

Je wilt dat het weer veilig is, je wilt dat het weer leuk is … je wilt, je wilt,

Dat is het voornaamste: het duwt, jij duwt.

En dat is alles wat je weet.

Frustratie en groei.

Je weet niet waar naar toe je duwt.

Je bent stekeblind en al kon je zien, dan zag je nog niks.

Want je zit onder de grond.

Alle kanten op duwen is goed.

Zo lijkt het.

Maar sommige kanten duwen terug en andere kanten geven mee.

Waar teruggeduwd wordt, daar stopt het.

Waar het meegeeft komt ‘het duwen’ verder uit je.

Waar ‘het’ verder uit je komt is er blij.

Blij omdat ‘het duwen’ is recht gedaan.

Blij, omdat ‘het’ verder uit je komt.

En verder eigenlijk nergens om.

“Waar ‘het’ verder uit je komt” maakt me tegelijkertijd ook boos. Boos over de onzichtbare toekomst vanaf dit nieuwe punt. Denk je dat je ergens bent gekomen, heb je weer geen uitzicht.

Boos omdat het ook vanaf dat punt weer alle kanten uit zou kunnen. Omdat ik weet dat ik ook vanaf dit punt weer heel veel tegengehouden ga worden. Omdat ik nog niet kan zien waar ik tegengehouden ga worden, en waar het meegeeft. Omdat ik nog niet ‘al gegroeid ben’ vanaf dit punt.

Frustratie en groei.

Groei naar toekomst voelt niet lekker.

‘Ik’ kom niet verder uit me als ik groei naar toekomst.

Alleen ‘Het Duwen’ komt verder uit me.

‘Ik’ blijf eeuwig duwen.

‘Ik’ blijf eeuwig wrijving ervaren.

En ik lijk voorgoed opgesloten te zitten in dit.

‘Ik’ wil verder uit me komen.

Dat gebeurt misschien wanneer ik me overgeef aan het eeuwige ‘voortduwen’ en van soms “ha, groei” of “ho stop, geen groei” en dat ‘het’ dat dan is. Meer niet.

En misschien draai ik me op een dag om.

Vertrouw ik en verblijf ik gewoon hierin.

Wat is er dan?

Misschien is er dan veel meer dan groei.

En ja! Dan is er voeding. Stroming. Contact. Uitwisseling.

Dan is er beweging. 

Dan valt opeens alles op wat er is en wellicht altijd al was.

Er is stabiel. Er is flexibel. 

Er is er is ……. er is …..

En dan opeens ervaar ik alles tegelijkertijd.

Verrek.

Ik ben een boom !!!!!