@_WAAR_ werkt in de tussentijd

Al jaren doen we het. Wanneer we als mens vastlopen, in ons werk, in ons leven, in onze relaties met anderen, gaan we op zoek naar het waarom. Die zoektocht eindigt steevast ook bij bepaalde aspecten van onszelf. Vaak komen we tot de conclusie dat het verstand niet kan verklaren waarom zaken zich steeds herhalen, waarom we als mens steeds in diezelfde valkuil stappen.  Het antwoord zit eigenlijk altijd in je.  Wie ben ik, waar kom ik vandaan en waar ga ik naar op weg.  Het zijn vragen die bij dit soort bewuste zelfreflectie langskomen.

Zelfontwikkeling

Voor wie echt wil en het met zichzelf aangaat, opent zich een diepere laag. Niet makkelijk, want vaak zijn verwondingen uit het verleden de oorzaak en het ‘helen’ gaat niet zonder pijn. De kracht die zich ontvouwt als je die weg toch opgaat, is groot. Het brengt liefde, compassie en mededogen.

Teambuilding

Naast onze persoonlijke ontdekkingstochten zien we dat dit soort trajecten ook in bedrijven worden aangegaan. Vooral management en directieteams zien persoonlijke ontwikkeling  als van belang in de samenwerking. We willen elkaar op andere vlakken leren kennen en doen aan teambuilding. We geven elkaar kleuren, zetten denkbeeldige hoedjes op en typeren ons met letters. Allemaal om rollen en onderlinge verhoudingen te duiden.

Maatschappelijke ontwikkeling

Wat als we al deze persoonlijke en team technieken die bewustzijn vergroten, nu eens inzetten in het maatschappelijke veld? Wat als we deze technieken toepassen op de dynamische en ook vaak schurende context van alledag? In buurten, tussen teams, in hoe steden en dorpen opereren. Wat opent zich dan? Naast personen en organisaties is 'de plek waar' ook drager van verleden. Een collectief verleden dat op ons inwerkt, misschien wel meer dan we vermoeden.

Juist nu een relevante vraag. Want steeds duidelijker wordt dat veel antwoorden op de huidige crises liggen in het versterken van de vitaliteit van lokale gemeenschappen en netwerken.  Het gaat om het ontstaan van nieuw en duurzaam economisch gedrag, het gaat om de dynamiek tussen mensen en hun omgeving.

Participatiesamenleving

De tijd is rijp. De participatiesamenleving een feit. Maar hoe doen we dat? We zien en voelen, als wijkbewoners , en als professionals die in wijken en buurten werken, dat veel vast zit. Dat grote systemen en instituties niet meer geworteld zijn in de samenleving. Het wringt. Zoals we als mensen of teams op zoek gaan naar onszelf en de weg naar binnen nemen, is dat misschien wel harder dan ooit ook nodig voor systemen in onze maatschappij.  Om te zien waar we vandaan komen, waar we staan en wat de volgende stap wordt.

Awareness Based Social Technologies

@_WAAR_ is een jong  bureau dat deze zoektocht erkent, opzoekt en faciliteert. Via Awareness Based Social Technologies, gaan we  via reële maatschappelijke casussen op zoek. Met wie wil. Niet pratend aan vergadertafels, maar voelend en open, in vol bewust-zijn. We gaan op zoek naar onze blinde vlek, naar van waaruit we de dingen doen.  Wat zich ontvouwt is vrijwel altijd zowel verhelderend als herkenbaar. En steeds is de weg die zichtbaar wordt verrassend toepasbaar en voor ieder op maat.

Transitie

Wij leveren de leerprocessen, de begeleidende ondersteuning en de tools, opdat die klus wordt verrijkt met optimale proceskwaliteit. Interesse? Graag gaan we met u het gesprek aan. We zijn benieuwd naar waar u staat en, of en zo ja waar, transitie wenselijk is. Want dat is waar we het eigenlijk over hebben. De transitie van menselijk handelen in deze tussenruimte. Individueel en in groepen of samenwerkingsverbanden, in wijken en steden, in en tussen organisaties. Transitie naar een bewuster en integraal werken, leven en zijn. Op weg naar een eco-driven maatschappij. Wij van @_WAAR_ staan graag voor u klaar bij die transitie.

Meer weten, bel of mail ons:
Inge 0611355865
Hans 0651645887
waar.proces@gmail.com

 

De plek van Waaruit

Een kort sprookje over de U-werking van de @_WAAR_Werkplaats

 

Ik zit in een huis en kijk uit het raam. Ik voel me er thuis, in dat huis. Ik heb er veel, veel verleden, veel toekomst... ons huis. En ik kijk uit het raam naar de auto’s. In mijn kamer met dat ene raam, kijk ik. En iedereen in huis vindt ook dat ik dat goed kan. Mijn specialisme.

In een niet aflatende stroom komen ze langs, dag en nacht, soms meer dan anders, maar altijd daar. En altijd van links naar rechts. In één richting. Hier klopt iets niet, ze moeten ook terug rijden…

Vanuit mijn huis, achter het glas, leg ik ze, eerst voorzichtig, uit dat ze óók eens moeten omdraaien. Ik wijs druk de andere kant op en zie het als mijn werk dat duidelijk te krijgen. Maar niemand die me hoort. Ik beweeg steeds driftiger. Sla op de ruiten, roep en schreeuw. Want ik weet het zeker, ze moeten ook de andere kant op, anders is er geen evenwicht.  Tevergeefs. Niet begrijpende blikken, dat is het enige wat ik terugkrijg.

Ik blijf het proberen. Soms geef ik het op, wordt apathisch, zoek het dan ook maar uit. Of zelfs sarcastisch, stelletje stommelingen zijn het, al die chauffeurs. En soms ontvlam ik opnieuw in een zoveelste poging de chauffeurs het inzicht te geven dat ik zo duidelijk zie en iedereen in ons huis met me deelt. Doodmoe word ik ervan.

En ook… ergens voel ik dat het wringt. Het kan niet kloppen, dat dit het dan is. Mis ik iets? Ik heb er geen woorden voor, diep down voelt het zo. Maar wat moet ik doen, wat kan ik doen? Het huis verlaten? Dat niet. Mijn thuis. Mijn werk.

En dan… plotsklaps wordt er op de deur geklopt, dat is lang geleden.

Voorzichtig open ik de deur. Of ik het aan zou durven mee naar buiten te gaan. Het huis eens achter me te laten, niet helemaal, maar om een keer vanaf de overkant te kijken. Wil ik dat wel? Ik hou van mijn plek en ik moet die stroom van auto’s toch echt zien te keren. Anders komt het niet goed. En van de andere kant… zò werkt het ook niet.

Ik ga mee, en na wat onwennig rondkijken voelt het eigenlijk wel lekker. Ik krijg weer zin en energie. Ik zie meer. En dan ineens… wordt het me duidelijk. Shit. Het beeld was niet volledig. Het huis, mijn thuis met dat ene raam staat daar fier en prachtig midden op een grote rotonde!

Langs de achterkant van het huis.... daar rijden ze dus terug, al die auto’s, al die chauffeurs die mij zogenaamd niet begrepen. Ik begreep hén ook niet. En ze zagen niet wat ik niet zag. Vandaar hun onbegrip. Vandaar mijn onbegrip. Wat een grap…

Gelukkig stap ik terug het huis in. Het is er vertrouwd en toch zal het er nooit meer het zelfde zijn. Ik kan iedereen soepeltjes verder helpen, want iedereen gaat al z'n eigen juiste weg. De route ligt open. Midden in de wereld ligt mijn huis en ik ben er thuis…..

 

Wat vertelt dit verhaal?

Een essentieel uitgangspunt van Theory U is het inzicht dat het succes van een interventie afhangt van de innerlijke gesteldheid van degene in dat proces. Niet alleen wat je doet, en hoe je iets doet is wat telt, maar ook je innerlijke gesteldheid. Dat is tegelijkertijd ook je blinde vlek, want de plek van waaruit we functioneren als we iets ondernemen, is de voor ons zelf onzichtbare dimensie van het sociale veld waarin we deelnemer zijn. Toch is dat de bron waaraan al je activiteiten ontspringen, dat wil zeggen: de plek in je binnenste van waaruit je te werk gaat is misschien nog wel van groter belang dan het wat en hoe van je handelen.

 

Wil je op zoek naar die plek en wat hij je zou kunnen brengen…. @_WAAR_ helpt je graag zoeken. We kloppen op je deur, kom je mee naar buiten?

 

 

@_WAAR_ Werkplaats: de wijkopstelling

Laten we gaan doen
'De wereld is in transitie.' We zijn afgelopen tijd geregeld allerlei memo’s, blogs en artikelen begonnen met deze zin. Hij staat inmiddels tegen. De rek lijkt eruit om enkel een verhaal met elkaar te delen. Het is tijd om te gaan doen. We zijn niet meer geïnteresseerd in meningen. Zelfs niet in die van onszelf. ‘Wat is het plan?’ Zoals Daan Roosegaarde het zegt: “Laten we gaan doen, soms weet ik ook nog niet precies wat het doel is, maar het lijkt me interessant en het voelt goed.”

 

Een deelnemer over @_WAAR_ Werkplaats:

“Meteen maar in het diepe gesprongen, waar we aan het werk zijn geweest

 in, met en voor Culemborg. Waar het over ging? Krachten in het veld hebben

altijd te maken met de krachten in mijzelf. Kennelijk is dat een universele wet,

want je daaraan onttrekken dat lukt niet. Ik keek op een nieuwe manier in de spiegel.

”Ilse Schuts, drager van www.bewustculemborg.nl

 

Enabling transition

Je kunt transitie misschien wel het beste zien als een zichzelf organiserend proces. Dat kun je niet orkestreren. Hooguit begeleiden. En dat vraagt steeds nieuwe vormen van kijken, organiseren en doen.

Wij van @_WAAR_ nodigen daartoe uit tijdens @_WAAR_ Werkplaatsen. Een nieuwe manier van werken, die aansluit bij de complexiteit van buurtnetwerken en het idee dat verandering een diepere laag vraagt van kijken en doen. Mensen die zich min of meer onderling gebonden voelen aan een bepaalde ontwikkeling krijgen er de ruimte om relevante samenhangen begrijpelijk en hanteerbaar te maken. We noemen het een wijkopstelling. 

Wij zien in de Werkplaats mensen uit een (buurt)netwerk  éénmalig bij elkaar komen, rondom een gedeeld gevoel van noodzaak dat iets om een verandering vraagt. In jezelf, in de groep, in de wijk, rondom een issue. Een ontmoeting in vrijheid maar niet in vrijblijvendheid, opdat je op elkaars werk en werkelijkheid betrokken bent en kunt zien hoe de bijdrage van de één cruciaal is voor de ander. Vergaderen dus? Nee…het lijkt er niet eens op.

Awareness based

Tijdens de werkplaatsen willen we voorbij aan de manieren waarop we gewend zijn geraakt te werken. Hoe kom je achter de maskers vandaan. Hoe kom je onder de oppervlakte? Wat kan ontstaan is dat aanwezigen vanuit de onderstromen durven te gaan deelnemen. Dat wat woordeloos al vaak gevoeld wordt, wordt hier naar bewustzijn gebracht, door jezelf. Het besef over de realiteit waar we met z'n allen in zitten, neemt toe en als vanzelf zie je wat jouw eerstvolgende stap is, en dat in afstemming met elkaar.

De methodieken die gebruikt worden, noemen we “Awareness Based Social Technologies” en dat slaat op Theory U, Systemisch Werk, Creatiespiraal, Spiral Dynamics, enzovoort. We kunnen kort ingaan op het theoretisch kader van deze methodieken, maar het doel van de werkplaats is: doen. Ervaren is de beste manier om het te begrijpen.

Hoe gaat een wijkopstelling en de @_WAAR_ Werkplaats in z'n werk?

Wil je een keer meedoen? Dat kan! Periodiek of in overleg, verzorgen we een ruimte en stellen we een datum vast. Er zijn open werkplaatsen waar de tijd en de plek bepaalt wie er zullen zijn. Voel je als betrokken individu daar altijd welkom. Wellicht een eerste kennismaking.

Wanneer je op wat voor manier dan ook bezig bent in een buurt of wijk, kunnen we ook een wijkopstelling en een @_WAAR_ Werkplaats voor je organiseren. Bijvoorbeeld rondom een lokale ontwikkeling die ieder vanuit zijn eigen belang deelt en waar een keer anders samen kijken de moeite waard lijkt.

Diversiteit in deelnemers en belangen maakt het levendig. Vanuit wat er gemeenschappelijk is, ontstaat heel natuurlijk de focus op een casus, die richtinggevend is voor het verloop van de wijkopstelling. Het kan een vastzittend proces zijn, maar net zo goed een speelse vraag over hoe gezamenlijk om te gaan met een kans die zich voordoet. De resultaten zijn altijd voor iedereen op maat, pragmatisch en trefzeker.

Onze rol is 'hosten' van het proces. Mocht er naar aanleiding van de werkplaats en de opstelling een vervolg nodig zijn, dan biedt @_WAAR_  procesbegeleiding, verdieping of coaching op maat.

 

Wanneer en hoe?

Kijk in onze agenda en meld je aan of kies voor maatwerk en neem contact op. Op basis van je vraag bekijken we dan in overleg, op welke manier en wanneer jouw werkplaats gestalte krijgt. De kosten van de werkplaats hangen hiermee samen. We hanteren een richtbedrag van 75 euro voor individuele deelname aan een werkplaats. Interesse, bel of mail ons @_WAAR_.

De @_WAAR_ Agenda (onder voorbehoud)

3 oktober             Breda              14:00 – 17:00      open werkplaats
begin november  Culemborg      14:00 – 17:00      werkplaats ism Bewust Culemborg
7 november         Tilburg             15.30 – 16.30     Pluk Innovatiefestival
3 december         Amsterdam     14:00 – 17:00      open werkplaats

waar.proces@gmail.com
 

 

Creativiteit en bewustzijn

Creatief zijn betekent dat je het hele leven neemt als een geboorteproces. Je ziet er van af om een bepaalde fase te zien als een eindpunt. Eric Fromm

Voor sociaal psycholoog en psychoanalyst Erich Fromm, gaat creativiteit niet per se over het tot stand brengen van een ding - dus een gedicht, symfonie of een beeldhouwwerk. Voor hem is creativiteit een houding. Creativiteit is ten eerste het vermogen bewust te zijn en vervolgens om te antwoorden. Niet re-actief maar verantwoordelijk. Op deze manier is creativiteit misschien iets waarmee je kunstvoorwerpen kunt voortbrengen die je kunt bekijken in een galerij, of bijvoorbeeld een onderneming die je in de wereld kunt zetten, maar het is vooral een manier van leven: creativiteit brengt niet alleen resultaten tot stand, maar een heel leven dat geleefd wordt met bewustzijn, een leven dat doortrokken is met zin en betekenis, een leven dat goed geleefd wordt. Creativiteit gaat over het leven toestaan om in de vorm te komen - volledig. 

Toen ik er voor ging zitten om deze blog te schrijven, keek ik naar die uitspraak van Fromm. Ik had hem een week eerder uitgekozen, maar nu werd ik overvallen door een zwaarte en dacht "ik heb hier niets over te zeggen". Mijn impuls was om te gaan surfen op internet, om iets makkelijkers te vinden om over te schrijven. Iets dat een directe gedachtestroom zou ontketenen. Fromm's woorden hadden zo aantrekkelijk geleken, maar nu riepen ze niets anders op dan vrees.  

Ik ervoer weerstand. Ik ervoer vertwijfeling. Maar creatief zijn is er van afzien om een bepaalde fase te zien als eindpunt. Met andere woorden: weerstand en vertwijfeling zijn geen eindresultaat. Ze zijn ook niet substantieel. Ze hebben geen vaste vorm. Ze zijn als de mist, die geboren wordt boven het meer in het uur voor zonsopgang, voorbestemd om te verdwijnen als de zon opkomt. Als we echter reageren op vertwijfeling, alsof het een eindresultaat is, wordt het iets om bang voor te zijn en om van te vluchten. Maar het is slechts een misvatting dat het een vaste vorm heeft. 

Dus, dit is het bewustzijn waarmee ik mijn weerstand tegemoet treedt: "Hier ben je. Ik vind je onplezierig om mee te zijn, maar ondanks dat ik bang voor je ben, zal ik me toch naar je toewenden. Ik zal je de zon van mijn bewustzijn doen ontmoeten, en ik zal je zien oplossen."

En er is weer een geboorte. Terwijl de twijfel oplost, verschijnen de woorden en ik voel weer vertrouwen groeien. 

Als we de geboorte van iets dat we oncomfortabel vinden, zoals twijfel en weerstand, zien als iets definitiefs, trekken we tegelijkertijd de daarbij passende conclusies over onszelf: "Ik kan dit niet"; "Ik heb niets te zeggen"; "Ik kan beter helemaal niets doen, want mensen denken dat het stom is wat ik doe". We rennen weg van het onplezierige, aangezien we onszelf niet in staat achten om het te verdragen. We zoeken een vluchtroute, weg van onze pijn. We houden ermee op, om creatief en verantwoordelijk te leven. En ondertussen schenken we leven aan onze twijfels, waardoor ze meer solide worden en meer een vaste vorm lijken dan ze feitelijk zijn. De conclusies die we over onszelf trekken, worden oordelen, en daarmee bouwen we een zelfbeeld op ("Ik ben niet het creatieve type"). We fixeren onszelf. We zien onszelf als iets definitiefs.  Daarmee falen we in verantwoordelijk handelen en reduceren we ons handelingsrepertoire tot reactiviteit. Het lukt ons niet om werkelijk volledig te leven.   

Bewustzijn stelt ons in staat, niet zozeer om te leven zonder angst, maar om de angst te zien (en datgene waar we bang voor zijn) als simpelweg een onderdeel van het levensproces, als slechts een "voorbijgaand ontstaan"; als de mist voor de zonsopgang.

Bewustzijn opent de weg voor ons mensen om alles wat we ervaren, op deze wijze te bezien. Ons zelfbeeld kan er lichter en luchtiger door worden en er zelfs door oplossen. Niet dat we volledig ons zelf-gevoel verliezen maar we houden ermee op om onszelf te ervaren als een vaststaand gevolg van het verleden, een eindresultaat van ons levensverhaal tot nu toe. Ons "zelf" is niet een eindresultaat. Het is iets in een permanent levend geboorteproces. Op een bepaalde manier is ons zelf niet een "zelf". We zijn niets anders dan een eindeloze reeks van momenten van geboorte.

Bewustzijn brengt begrip en inzicht, wijsheid. En met deze wijsheid, herkennen we welke van de processen die zich in ons ontvouwen, het leven ontkennen en voortkomen uit angst en pijn. Ze komen altijd samen met ons onvermogen om alle ervaringen te zien als tijdelijke en vluchtige ervaringen. Ze vertegenwoordigen onze misvatting dat sommige fasen definitief zijn. 
We reageren er op door er van te vluchten en daarmee blijven ze bestaan. We antwoorden door ons er naar toe te wenden en alles te doorzien als tijdelijk, levend en in verandering. 

Als we op deze wijze antwoorden, dan toont creativiteit zich onmiddellijk.  Het is namelijk niet iets dat wij doen. Het is iets dat gebeurt uit eigen beweging. Het is het leven, dat door ons heen stroomt, ongecontroleerd, ongebreideld en vrij.

Bron:http://www.bodhipaksa.com
Bodhipaksa Aug 26, 2013

The power of place - Otto Sharmer

The Power of Place

Vertaling van een blogpagina van Otto Scharmer http://www.axiomnews.ca/blogs/3677

The Power of Place

Juni '13: Otto Scharmer (auteur van Theory U) is aanwezig op een jaarlijkse conferentie van BALLE in Buffalo, NY

In zijn blog “The Power of Place” beschrijft hij zijn ervaring van een 'keerpunt'. Meerdere mensen maken er na die conferentie melding van, dat er iets bijzonders aan de hand is. Een nieuwe ruimte opent zich. Nieuwe verbindingen en onverwachte mogelijkheden doen zich voor.

“Wat maakt deze conferentie zo anders?” vraagt Sharmer zich af in zijn blog:

• de koppeling van de nieuwe economie en de plaatselijke economie met de diepgaande kwesties van persoonlijke transformatie en spiritualiteit

• de behandeling van een reeks van acupunctuur punten, waar de nieuwe economie-beweging op is gericht. Dus dan gaat het om geld, voedsel, plaats, eigendom, technologie, ondernemerschap, leiderschap, samenwerking in consumptie, enz. Een verzameling van onderling samenhangende onderwerpen die als één geheel moeten worden aangepakt.

• de koppeling tussen de discussies over economische transformatie: van "ego-systeem awareness" (neoklassieke economische theorie) tot "eco-systeem awareness"

• de reconstructie van de evolutie van de economie en de evolutie van het economisch denken als de belichaming van een zich ontwikkelende bewustzijn: van ego-systeem naar eco-systeem.

De sprekers op de bijeenkomst waren erg inspirerend:

• Janine Benyus (oprichter van Biomimicry 3.0) sprak over ecologische prestatienormen voor steden en veilige, circulaire, lokale producties.
• Judy Wicks (mede-oprichter van BALLE) sprak over twee patronen van groei: als een invasieve 'soort' (voorbeelden: McDonald's, Coca-Cola) of als een plaats gebaseerd eco-systeem dat zelfredzaamheid en veerkracht voor alle betrokkenen opbouwt.
• Nipun Mehta (oprichter van ServiceSpace) die geweldige verhalen deelde, die de transformatieve kracht van generatieve vrijgevigheid illustreren.
• Michelle Long (uitvoerend directeur van BALLE) die sprak over de "ik naar wij"-beweging, over leiderschap door liefde — verandert de wereld door het openen van uw hart.
• Eileen Fisher (oprichter van Eileen Fisher Inc) sprak over de kracht van het aanboren van de diepere creatieve bron als een nieuw uitgangspunt voor verandering, welke individuele transformatie vooropstelt.

Echte samenwerking vraagt meer dan koffie en powerpoints

Welke dingen maken nou dat samenwerkingsverbanden een wezenlijk verschil maken? Onder de aanduiding "collaborations with real impact" geeft Peter Senge afgelopen juni ('13) een treffende opsomming van criteria daartoe.
In het algemeen noemt hij de moed die er voor nodig is om het verschil te durven maken, maar meer specifiek komt hij op deze kenmerken van samenwerkingsverbanden:

1. Men focust op dringende praktische problemen.
2. Men focust op het transformeren van relaties. De groep dient te bouwen aan een gevoel van wederkerigheid, wezenlijk onderling vertrouwen en een gedeelde visie over wat er mogelijk is.
3. Men creëert ruimte voor reflectie en diepergaande gesprekken.
4. Men is als groep verankerd in de ruggengraat van een organisatie: deskundige en toegewijde hulpbronnen zijn nodig om een complex netwerk te ondersteunen en te coördineren.
5. Men erkent dat “we have met the enemy and he is us”. Wanneer samenwerkende organisaties, groepen en mensen erkennen dat ze zelf een onderdeel zijn van het probleem, kunnen ze consequent openstaan voor veranderingen in gedrag en in handelwijzen.

De kracht van deze condities komt vrij in hun onderlinge samenhang. Ze mogen gezien worden als aspecten van een groter geheel en niet als een checklist van goede ideeën, die afzonderlijk van elkaar kunnen worden ingezet. Alleen dan gaan we inzien en ervaren wat we nodig hebben om met succes te kunnen bouwen aan een wereld van verbinding en samenwerking: het ligt in onze eigen mogelijkheden, vaardigheden en attitudes, waarmee we nieuwe praktijken en infrastructuren bouwen.   

Bron:http://nbs.net/category/news-events/

Van binding naar verbinding

Just some scribblings...

--

Zoveel zit vast
Het lijkt of alles dat zich georganiseerd heeft vanuit
control, profit, demand,
in zichzelf keert en vastdraait.

How to get unstuck?

Ontknoop je
Open je toekomst
Vind je bestemming

Van onvrije binding
Aan verleden, organisaties, plaatsen

Naar vrije verbinding
Met je toekomst, bestemming, leven

Samen op weg.
WAAR! Sta jij?

--

"WAAR! | Procesbegeleiding werkt met wijkopstellingen. De eerste resultaten overtreffen onze verwachtingen en we zien dat een werkwijze is ontstaan die, denken wij, erg behulpzaam kan zijn bij het als mens bijdragen aan de transitievraagstukken van deze tijd. Specifiek in het complexe publieke domein van wijken en buurten. In de praktijk van WAAR! gaan we op zoek naar wat die bijdrage van eenieder kan zijn, vanuit een theoretisch kader dat TheoryU, systemisch werk, spiral dynamics en de creatiespiraal verbindt. De grootste kracht zit daarbij in het doen van cases. Ervaren wat het is, en er gelijk wat van opsteken voor de dagelijkse praktijk, hoe WAARdevol is dat. Zien waar je gebonden bent en vinden waar jouw verbinding zich zuiver toont. Vanaf september te boeken!"